Ərəbin vəhşi dini

 

Tanrılar və dinlər mif, uydurma olmağına baxmayaraq onları indiyə qədər sürükləyib gətirən və ayaqda saxlayan insanları idarə etmək vasitəsi kimi dövlətlərin maraqlarından biridirsə, digər tərəfdən beynini dincə qoymuş kütlənin kütlüyüdür. İslam dininin qəddarlığı barədə ötən yazılarımızda dəfələrlə söhbət açmışıq. Bu dinin sizə təsvir edilən “barış”, “ədalətli” olmadığını, əksinə ölümlərə yol açan, qaniçən mahiyyətə sahib olduğunu bir daha bu yazımızda görəcəksiz. Xüsusilə dini qəbul etməyənlərə qarşı islamın barışmaz mövqe tutması, onları öldürməyə göstəriş verməsi, zorakı xarakteri yetərlidir ki, bu mövzü hüquqi müstəviyə daşınsın və qiymət verilsin. Ərəb mifologiyasına pərəstiş edənlər, tanrının qaniçənliyi, mədəniyyətsiz vəhşi ərəbin yaratdığı vəhşi islam dini ilə bağlı arqumentlər gətirildikdə həmişə allahı, dini müdafiə edirlər. Arqumentlərə cavab tapmaq mümkün olmadıqda isə “ərəb dili çox zəngindi. Bu söz başqa mənada işlənib”-deyərək, bəhanələr gətirilir və nəticədə ərəb dilini bilməyən insanlar aldadılır.

İslam dinini qəbul etməyənlər barədə Məhəmmədin (peyğəmbər dediyiniz adam) və onun nəslindən olan “imamlar”ın ərəb dilində dediklərini “İvan İvanov” ləqəbli bloger ana dilimizə tərcümə edərək islam dininin qəddarlığını önə çəkmişdir. Bununlada, islam dini haqqında sizə təbliğ edilən “mərhəmət”in əslində qəddarlıq, zorakılıq, qaniçənlik olduğunu öyrənmiş olacaqsız:

عن محمد بن مسلم قال: سألت أبا جعفر (عليه السلام) عن المرتد، فقال: من رغب عن الإسلام وكفر بما انزل (1) على محمد (صلى الله عليه وآله) بعد إسلامه فلا توبة له وقد وجب قتله، وبانت منه امرأته، ويقسم ما ترك على ولده.

Məhəmməd ibn Müslim nəql edir: “İmam Bəkirdən mürtəd haqqında soruşdum. Cavab verdi: “Hər kim müsəlman olduqdan sonra islamdan üz döndərib, Məhəmmədə nazil edilənə küfr etsə, belə bir adamın tövbəsi qəbul olunmaz və öldürülməlidir, arvadı isə ondan ayrılmalıdır. Onun malını nəsli əlindən almalıdır” (“Vəsail əş-şiə”, cild 28, səh.324).

 

عن عمار الساباطي، قال: سمعت أبا عبد الله (عليه السلام) يقول: كل مسلم بين مسلمين ارتد عن الإسلام وجحد محمدا (صلى الله عليه وآله) نبوته وكذبه فان دمه مباح لمن سمع ذلك منه، وامرأته بائنة منه (1) (يوم ارتد) (2)، ويقسم ماله على ورثته

Əmmar Səbati nəql edir: “İmam Sadiqin belə dediyini eşitdim: “Hər bir müsəlman başqa müsəlmanlara İslamı tərk etdiyini elan edərsə, Məhəmmədin peyğəmbərliyinə inanmaz və onu yalançı hesab edərsə, ondan bunu eşidən hər kəsə onun qanı halaldır. Arvadı onun dindən çıxdığı gün onu tərk eləməlidi. Onun malı varisləri arasında bölüşdürülməlidi.” (“Vəsail əş-şiə”, cild 28, səh.324).

 

عن أبي عبد الله (عليه السلام) رجلا من المسلمين تنصر، فاتي به أمير المؤمنين (عليه السلام) فاستتابه فأبى عليه، فقبض على شعره، ثم قال: طؤوا يا عباد الله، فوطؤوه حتى مات.

İmam Sadiq dedi: “Bir müsəlman kişi xristianlığı qəbul etdi. Sonra İmam Əli ibn Əbu Talib onun yanına gəldi və ondan tövbə etməyi tələb etdi. Lakin kişi tövbə etməkdən imtina etdi. Sonra Əli onun saçından tutdu və müsəlmanlara üz tutdu: “Ey Allahın bəndələri, onu ölənə qədər ayaqlarınızla döyün” (“Vəsail əş-şiə”, cild 28, səh.325).

 

عن الحسين بن سعيد، قال: قرأت بخط رجل إلى أبي الحسن الرضا (عليه السلام): رجل ولد على الإسلام ثم كفر وأشرك وخرج عن الاسلام، هل يستتاب؟ أو يقتل ولا يستتاب؟ فكتب (عليه السلام): يقتل.

Hüseyn ibn Səid rəvayət edir: “Bir nəfərin “İmam” Rzaya məktubunu oxudum. Bu məktubda o, “imam”dan soruşur: “İnsan müsəlman ailəsində doğulub, ondan sonra şirk edib islamı tərk edib: öldürülməlidir, yoxsa tövbə etmək imkanı var?”. “İmam” Rza ona cavab yazdı: “O, öldürülməlidir” (“Vəsail əş-şiə”, cild 28, səh. 325).

 

İcmal üçün bu hədislərlə kifayətlənək. Belə hədislər çoxdur və onlar müsəlmanlar üçün mötəbər kitablarda rəvayət olunub. İndi özünüz nəticə çıxardın: islam barış, mərhəmət, dindirmi?